Anathema

parisienne moonnlight

I feel I know you
I don't know how
I don't know why

I see you feel for me
You cried with me
You would die for me

I know I need you
I want you to
Be free of all the pain
You hold inside
You cannot hide
I know you tried

To be who you couldn't be
You tried to see inside of me
And now i'm leaving you
I don't want to go
Away from you

Please try to understand
Take my hand
Be free of all the pain
You hold inside

You cannot hide
I know you tried
To feel...
To feel...

Το παιδί μου δολοφονήθηκε.

Το παιδί μου δολοφονήθηκε.
Ο μικρός μου αδελφός δολοφονήθηκε.
Το ξαδερφάκι μου δολοφονήθηκε.
Το ανίψι μου δολοφονήθηκε.
Ο εγγονός μου δολοφονήθηκε.

Διαβάζοντας αυτά τα λόγια πιάστε τον γιακά σας και ταρακουνηθείτε επιτέλους.
Μαζί με αυτό, όλα τα προηγούμενα,τα παρόντα και αυτά που έπονται συναποτελούν ένα μεγάλο ντόμινο αντιδράσεων βάση οργανωμένου σχεδίου.
Αν πάλι δεν κατάλαβαίνουμε τι λέμε, σειρά έχει το να αυτοχαστουκηθούμε. Μπορούμε επίσης να κατεβούμε κάτω στην Αθήνα, ή στο κέντρο της κάθε περιοχής μας και να τα κάνουμε στάχτη και μπούρμπερη.

Θα αλλάξει κάτι?
Ναι αμέ! Θα καταστρέψω τον γείτονα μου οικονομικά!! Μπράβο μου! είμαι πολύ σπουδαίος αγωνιστής!! Στα χίλια καμμένα αυτοκίνητα δώρο ένας ματατζής για να δείρω. Γιατί άλλωστε αυτός φύτρωσε, δεν έχει μάνα να τον κλάψει, έχει βαλθεί να δείρει ενώ, φυσικά και πρέπει να καθήσει να φάει τη μολότοφ στα μούτρα, ασυζητητί! Ντροπή του που προστατεύει την περιούσια του μεσοαστού-βιοπαλαιστή κλπ κλπ..

Μήπως ξεχνάμε κάτι σημαντικό??
Το παιδί μου δολοφονήθηκε.
Ο μικρός μου αδελφός δολοφονήθηκε.
Το ξαδερφάκι μου δολοφονήθηκε.
Το ανίψι μου δολοφονήθηκε.
Ο εγγονός μου δολοφονήθηκε.

Τελεία και παύλα. Ας συνέλθουμε, ας βάλουμε κάτω τα χαρτιά μας και ας συμβάλλουμε στην επίλυση αυτού του προβλήματος, και όχι στη χειρετέρευση του. Γιατί αν συνε-χέσουμε έτσι σίγουρα θα ρθεί και η σειρά του παιδιού μας.