Myspace Quotes at WishAFriend.com

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

ΤΡΥΠΕΣ

Γιορτή

Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή



Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

Ένα καλό παράδειγμα..

Τετραδιάκι,

το σαββατοκύριακο πήγα στο χωριό να δω τους παππούδες μου όμως με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη..Το σπίτι είχε αλλάξει τελείως!!Το ξύλινο πάτωμα που έτριζε με το παραμικρό, αντικαταστάθηκε από κανονικό, πιο στέρεο..Στην γωνιούλα που ταϊζαμε μικρά τα γατάκια μας,βρισκόταν ένα υπέροχο τζάκι!!..Και άλλα πολλά..

Όλο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί κοιτούσα το νέο μου δωμάτιο και προσπαθούσα να βρω τρόπους να το συνδέσω με αυτό που κοιμόμουν τόσα χρόνια.. Απόρησα για αρκετή ώρα πως 2 άνθρωποι 80 χρονών πήραν μια τόσο σημαντική απόφαση..Δεν είναι και λίγο το να αλλάζεις ριζικά το μέρος που πέρασες μια ολόκληρη ζωή..Όμως παρόλη την ηλικία τους δεν επαναπάφθηκαν στο παλιό αλλά γνώριμο. Δεν είπαν "δε βαριέσαι, γιατί να ξεβολευτούμε, μια χαρά είμαστε.Εμείς έτσι μάθαμε!" ΟΧΙ!! Ήθελαν να κάνουν καλύτερο το σπίτι τους και για 2 μηνάκια, στριμώχτηκαν στο υπόγειο, ανέχτηκαν εργάτες, ΞΕΒΟΛΕΥΤΗΚΑΝ αλλά τα κατάφεραν.Δεν κωλώσανε να πετάξουν αντίκειμενα με την δικαιολογία των αναμνήσεων.Οι αναμνήσεις άλλωστε είναι στο μυαλό μας και δεν μπορεί κανείς να τις πειράξει..

Τις σκέψεις μου αυτές διέκοψε ένα πολύ γνώριμο βάδισμα προς το δωμάτιο μου.. "Κορίτσι μου ήρθες?Μήπως πεινάς?Δεν τρως καλά εκεί που είσαι!!" . Ήταν η αγαπημένη μου γιαγιάκα με τις 3 χαρακτηριστικές προτάσεις της!
Τελικά κάποια πράγματα δεν αλλάζουν!!!!!

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Εμένα μην μου βγάζεις γλώσσα!!

Παρ’ όλες τις φήμες που κυκλοφορούσαν για τον μπασίστα των Kiss, ο τύπος είχε από φυσικού του αυτή την τεράστια γλώσσα (όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από την ένθετη φωτογραφία), και ουδέποτε είχε κάνει εγχείρηση εμφύτευσης γλώσσας από αγελάδα!!! Πάντως αν ήξερε την ύπαρξη της συγκεκριμένης νυχτερίδας μπορεί και να είχε μπει στον πειρασμό!!

Η νυχτερίδα αυτή λέγεται Anoura fistulata ανακαλύφθηκε μόλις το 2005 και έχει την μακρύτερη γλώσσα συγκρινόμενη με το μήκος του σώματος οποιουδήποτε θηλαστικού!! Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στην ύπαρξη ενός μοναδικού λουλουδιού στο Ecuador, το οποίο εξελισσόμενο απέκτησε ένα εξαιρετικά μακρύ κωδωνοειδές σχήμα. Και η νυχτεριδούλα της εικόνας μας, είναι η μοναδική που μπορεί να βοηθήσει στην γονιμοποίηση αυτού του σπάνιου λουλουδιού.




Από: http://news.nationalgeographic.com

ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ


ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ

Κινήσανε πριν χρόνια σαν τα τρένα
που ολόφωτα διασχίζαν τα όνειρά τους
τρελά πουλιά με μάτια πληγωμένα
συντρόφευαν την άγρυπνη χαρά τους

Μεθύσανε σε μπαρ ναυαγισμένα
μ' αγγέλους που 'χαν χάσει τα φτερά τους
και μοιάζαν με παιδιά εγκατελειμμένα
που φτιάχναν βάρκες με τη χάρτινη καρδιά τους

Στο δρόμο συναντούσαν υπνοβάτες,
νεκρές ψυχές που αναζητούσαν τα κορμιά τους,
σκιάχτρα που ξεδιψούσαν μ' αυταπάτες,
τρελούς που κυνηγούσαν τη σκιά τους

Τις νύχτες κάτω από τ' άστρα που σπινθήριζαν
μέσα στην ρόδινη σιωπή του γαλαξία
Θυμόντουσαν το σπίτι που γεννήθηκαν
και μια σκυφτή στην κάμαρα οπτασία:
τη μοίρα τους που τους κοίταζε σαν ξένους

Κι ακούγανε φωνές που τους καλούσανε
και λέγανε τα μαύρα παραμύθια
τις ρίζες που τους κόψαν και πονούσανε
τη μοναξιά η μόνη τους αλήθεια

Πεσόντες της "ειρήνης"

Τις προάλλες έψαχνα να βρω αν είναι πουθενά γραμμένο το όνομα ενός αγαπημένου μου προσώπου που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θυτείας και έπεσε το μάτι μου σε ένα αξιοπρεπές άρθρο με έναν αρκετά βαρύ τίτλο: ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, 3 λεξούλες που με βάλανε σε μπόλικες σκέψεις..

Πόσο αξίζει τελικά η ζωή ενός φαντάρου;;Δηλαδή ενός άντρα στην πιο παραγωγική του ηλικία, την στιγμή που ενώ θεωρείται πιο χρήσιμος στην κοινωνία να σκοτώνεται ή να αυτοκτονεί ή να τον αυτοκτονούν και μετά αυτό το γεγονός να το αποκαλούν "στρατιωτικό λάθος", "στρατιωτικό ατύχημα"...;; "Πέθανε υπέρ πατρίδος", γράφει ο τάφος του..ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΕΟ?? Ποια γαμωπατρίδα θέλει νεκρούς 20χρονους?Καμιά τετραδιάκι..Πως ανεχόμαστε αυτή την κοροιδία ακόμη;; Είναι αδιανόητο να υπάρχουν πεσόντες εν ειρήνη..Πεσόντες για τι??Για ποια ιδέα ρε γαμώ το?Μήπως έχουμε πόλεμο και δεν το ξέρουμε?Δεν νομίζω..

Αν κάτι σε αυτήν τη γαμωκοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά, ας μπούμε στον κόπο να το αναθεωρήσουμε επιτέλους. Είναι κρίμα να θρηνούμε νέους ανθρώπους για τους πιο ηλίθιους λόγους.

Ο στρατός είναι σάπιος από την βάση του.Δεν πιστεύω πως με την κατάργηση του, έτσι όπως έχουν τα πράγματα τώρα, θα επιτευχθεί κάτι σοβαρό. Όμως το ζήτημα ειναι ότι όσο δεν γίνεται κάτι επί της ουσίας,θα συνεχίσουμε να κλαίμε αδέρφια, ξαδέρφια και φίλους.Ας μην φτάσει το πρόβλημα στην πόρτα μας.


(http://www.iospress.gr/ios1996/ios19961027a.htm ,αξίζει να το δείτε για όλα αυτά τα παιδιά στο τέλος του άρθρου.)

Αγαπημένο μου τετραδιάκι...

Κάπως έτσι ξεκινώ κάθε φορά που σημειώνω στιγμές που μου κάνουν εντύπωση..Καταστάσεις που με βάζουν σε σκέψη..Πράγματα που με κάνουν να γελώ..Στιχάκια που με συναρπάζουν..Ιδέες που θέλω να μοιραστώ, να συζητήσω και να τις σχολιάσετε όπως θέλετε!! Γιατί αυτό που μου την έσπαγε πάντα στα ημερολόγια είναι ότι ποτέ δεν μ'απαντούσαν (πράγμα λογικό βέβαια..!)!!

Ελπίζω οι φωνούλες μας να είναι μπόλικες, "δυνατές" και ουσιώδεις!!Γιατί τελικά, το αγαπημένο μου τετραδιάκι θα είστε 'εσείς οι φίλοι μου και γω'!

Καλή μας αρχή!!

Με αγάπη,
Ρουλίτα!